Golden Teacher to jeden z najbardziej popularnych gatunków grzybów halucynogennych, inaczej zwanych także psylocybinowymi. Zawiera pewne ilości substancji o działaniu psychoaktywnym takich jak psylocybina, psylocyna, baeocystyna czy norbaeocystyna. Nie wymaga szczególnych warunków do hodowli, dlatego też jest sztucznie uprawiany w różnych częściach świata, głównie na użytek prywatny lub do badań mykologicznych. Dowiedz się, czym się charakteryzuje gatunek Golden Teacher.
Golden Teacher, czyli Psilocybe Cubensis
Golden Teacher to jeden z najbardziej popularnych gatunków grzybów halucynogennych, inaczej zwanych także psylocybinowymi. Zawiera pewne ilości substancji o działaniu psychoaktywnym takich jak psylocybina, psylocyna, baeocystyna czy norbaeocystyna. Nie wymaga szczególnych warunków do hodowli, dlatego też jest sztucznie uprawiany w różnych częściach świata, głównie na użytek prywatny lub do badań mykologicznych. Dowiedz się, czym się charakteryzuje gatunek Golden Teacher.
Historia Golden Teacher i możliwości wykorzystania w medycynie
Już tysiące lat temu grzyby psylocybinowe były spożywane przez człowieka w różnych częściach świata. Głównie ze względu na doznania, potencjalne działanie lecznicze czy wiarę, że spożycie grzyba dostarczy głębokich, duchowo-mistycznych przeżyć. Często nazywa się go Grzybem Złotego Nauczyciela czy też Łysiczką Kubańską.
Aktualnie w większości krajów posiadanie tych grzybów w formie gotowej do spożycia jest nielegalne, jednak bywają one stosowane przez niektórych ze względu na zainteresowanie psychodelikami. Wciąż bada się możliwości zastosowania grzybów w leczeniu schorzeń takich jak PTSD (Post-traumatic stress disorder), lęków czy terapii uzależnień. W jednym z ośrodków badawczych sprawdza się wykorzystanie Golden Teacher w leczeniu anoreksji. Rozważa się ich stosowanie także w kontekście osób chorych terminalnie, jednak badania wciąż trwają.
Taksonomia Golden Teacher
To grzyby z rodziny Hymenogastraceae. Opisywane jako saprotrof, czyli gatunek cudzożywny, który czerpie energię z resztek po organizmach żywych – w tym przypadku głównie odchodów zwierząt. Wydaliny są rozkładane przez grzyby, które potrafią się nimi odżywiać. Golden Teacher należy do typu podstawczaków i klasy pieczarkowców. Pochodzi z rodziny podziemniczkowatych, rodzaju łysiczka.
Sam gatunek Golden Teacher w przeciwieństwie do ogromnej grupy grzybów psylocybinowych został poznany relatywnie niedawno, ponieważ w latach 80. XX wieku. Jego nazwa jest związana z wyglądem grzyba – nawiązuje do jego barwnego kapelusza. Jest to jeden z najczęściej spotykanych grzybów halucynogennych. Jego popularność wynika głównie z łatwych do zapewnienia warunków do uprawy.
Występowanie Golden Teacher
Zasięg występowania Golden Teacher nie jest w pełni znany. Najczęściej hodowany jest w warunkach sztucznie stworzonych przez człowieka. Jest gatunkiem pantropikalnym, zatem w teorii w naturze spotkać go można w niektórych obszarach Stanów Zjednoczonych, na Dominikanie, w Argentynie, Brazylii, Paragwaju, Urugwaju, Peru, Nepalu. Do wzrostu potrzebuje relatywnie wysokich temperatur. Można pomylić go z Psilocybe subcubensis z tej samej rodziny, który rośnie w ciepłych terenach tropikalnych.
Warunki do wzrostu Golden Teacher
Golden Teacher jest grzybem koprofilnym, a zatem potrzebuje nawozu w postaci kompostu. Uprawia się go bez warstwy okrywającej, na kaszy lub podłożu z drewna. Owocniki rosną w temperaturze 21-26 stopni Celsjusza, natomiast kolonizacja następuje w temperaturze 28-30 stopni. Od momentu zaszczepienia zarodnikami do powstania dojrzałych owocników mija zwykle 4-6 tygodni, pod warunkiem zapewnienia Golden Teacher stosownych warunków.
Pierwsze, mniejsze owocniki mogą pojawiać się już po 1-2 tygodniach. Odmiana łatwo się rozprzestrzenia, co prowadzi do powstania dość dużej ilości zarodników. Po osiągnięciu odpowiednich rozmiarów grzyby są ścinane nożyczkami lub nożem przy podstawie. Następnie należy je wysuszyć. Nie zaleca się ich spożywania ze względu na to, że nie ma możliwości oszacowania, ile dokładnie substancji psychoaktywnej znajduje się w wybranym owocniku.
Wygląd Golden Teacher – jak rozpoznać?
Grzyby Golden Teacher stosunkowo łatwo rozpoznać. Relatywnie młode owocniki mają kapelusze w kolorze karmelowym, żółtawo-złotym lub żółtawo-brązowym. Posiadają centralnie umieszczoną brodawkę. Wraz z upływem czasu dojrzewają i stają się coraz jaśniejsze – w szczególności z brzegów. Przeciętnie średnica ich kapelusza wynosi od 2 do 5 cm, ale w niektórych przypadkach może osiągnąć rozmiary nawet do 10 cm. Ma kształt dzwonkowaty. Trzon grzyba jest stosunkowo gruby, w kolorze białym lub kremowym. Ma od 5 do 15 cm długości i od 0,4 do 1,4 cm grubości.
Charakterystyczne dla tego gatunku są zarodniki w kolorze fioletowym lub niebieskawym. Przejrzałe kapelusze wypłaszczają się i pękają na końcach. Ich powierzchnia jest lepka i stosunkowo gładka. Nie wydzielają żadnego zapachu, który mógłby zostać odróżniony przez człowieka, a w 90% składają się z wody. W smaku są nieco mączne, czasami z lekko metalicznym posmakiem.
Objawy po spożyciu Golden Teacher
Golden Teacher słynie z wysokiej zawartości substancji psychoaktywnych. Zawarta w grzybie psylocybina w razie jego spożycia rozkłada się w organizmie do psylocyny, a następnie wykazuje działanie ukierunkowane na receptor serotoninowy 5-HT2A. Objawy po spożyciu Golden Teacher są następujące:
- zmiany w percepcji słuchowej i wzrokowej, intensyfikacja wrażeń zmysłowych,
- zmiana nastroju – najczęściej opisywana jest jako radość i euforia, jednak zdarzają się również stany przeciwne do wymienionych,
- zaburzenia w zakresie odbioru czasu i przestrzeni,
- poczucie odrealnienia, depersonalizacji, senność, wymioty, niepokój.
Symptomy spożycia utrzymują się od 4 do 6 godzin, jednak czas i nasilenie objawów jest zależne od zastosowanej dawki oraz indywidualnej tolerancji organizmu na substancję.
Substancje psychoaktywne w Golden Teacher
Wśród substancji psychoaktywnych, które występują w Golden Teacher może znaleźć się:
- Psylocybina – to najczęściej stosowana substancja halucynogenna, tuż obok LSD. W większości krajów nielegalna. Modyfikuje percepcję i postrzeganie zmysłowe. Można odczuwać po niej wrażenie intensyfikacji kolorów. Niebezpieczna dla osób chorujących na schizofrenię lub zażywających leki psychiatryczne. Może spowodować wystąpienie zaburzenia HPPD. Słabo toksyczna, a jej szacowana dawka śmiertelna dla człowieka wynosi 6 g.
- Psylocyna – naturalnie współwystępuje z psylocybiną. Jest produktem metabolizmu psylocybiny. Wywołuje objawy psychodeliczne. Jest rozpuszczalna w wodzie i alkoholu. Jest antagonistą receptorów serotoninowych i dopaminowych.
- Baeocystyna – pochodna tryptaminy, występuje naturalnie w różnych gatunkach grzybów psylocybinowych. Relatywnie słabo przebadana.
- Norbaeocystyna – analog psylocybiny. Oddziałuje na receptory serotoninowe. Nie powoduje uzależnienia.
- Aeruginascyna – może powodować odczucia bliskie euforii lub przeciwnie w zależności od tego, z jakim innym zestawem związków zostanie spożyta. Analog neuroprzekaźnika serotoniny.
Legalność Golden Teacher
W Polsce posiadanie, hodowanie czy sprzedaż Golden Teacher jest zakazana. Dopuszcza się jedynie wykorzystywanie ich w celach badawczych czy kolekcjonerskich. Sama grzybnia nie zawiera niedozwolonych substancji, jednak w przypadku hodowli grzyba, można się narazić na konflikt z prawem. Podobnie jest w większości krajów Unii Europejskiej. Mając do czynienia z Golden Teacher, warto sprawdzać regulacje prawne dotyczące ich posiadania, sprzedaży i hodowli na danym terenie.
Referencje: